افزودنی های بتن
برای افزایش خواص بتن در کاربری های مختلف، موادی به اجزاء اصلی آن (آب، سیمان، شن و ماسه) اضافه می شود، که به آنها افزودنی های بتن یا مضاف بتن می گویند.
افزودنی های بتن به یک یا ترکیبی از دلایل زیر استفاده می شوند:
1. برای کاهش هزینه بتن ریزی.
2. برای حفظ خواص بتن در شرایط مختلف جوی و محیطی.
3. برای افزایش کارایی بتن در شرایط و کاربری های خاص.
نکته:
هر روان کننده باید طبق دستورالعمل کارخانه سازنده استفاده شود، و در صورت بکارگیری روان کننده ها، مقدار ترکیبات اصلی بتن و نوع نگهداری از بتن نیز تغییر خواهد کرد و لزوما باید تحت نظر کارشناس یا مهندس ناظر انجام شود.
انواع افزودنی های بتن عبارتند از:
روان کننده ها (plasticizer)
روان کننده های بتن در این 3 خاصیت بتن تداخل ایجاد می کنند:
1. روانروی یا اسلامپ بتن.
2. مقدار آب مصرفی برای ساخت بتن.
3. زمان گیرش بتن.
انواع بسیاری از روان کننده های بتن وجود دارند، و بر حسب اینکه هر کدام خصلتها را (1،2،3) به چه مقدار تغییر دهند، نامگذاری می شوند.
موارد مصرف روان کننده ها عبارتند از:
الف) وقتی با توجه به کاربری سازه بتنی، استحکام و کیفیت بالایی از بتن مورد انتظار باشد.
ب) دمای هوا در حین بتن ریزی بسیار سرد و یا بسیار گرم باشد. مثلا اگر بخواهیم زمان گیرش بتن را تسریع (برای هوای سرد) و یا کندتر کنیم (برای بتن ریزی در هوای گرم، یا در صورت حمل بتن توسط کامیون از محلی دور).
ج) ضخامت و یا حجم بتنی ریزی بیشتر از حد متعارف باشد.
د) وقتی سطح بتن در معرض دید باشد (بتن اکسپوز) و نباید کوچکترین سوراخی در سطح آن وجود داشته باشد.
ه) وقتی شرایط محیط بتن ریزی دشوار و شکل قالبها نامتعارف باشند.
و) اگر بخواهیم بتن را با استفاده از شاتکریت بپاشیم.
ز) اگر بتن در مجاورت یونهای خورنده قرار داشته باشد.
ح) وقتی بتن در مجاورت دائمی با آب قرار دارد.
در صورت وجود دو یا ترکیبی از موارد فوق، انواع مختلفی از روان کننده ها استفاده می شوند، مثلا برخی از این روانکننده ها عبارتند از:
روانکننده کاهنده آب بتن، روان کننده زود گیر کننده بتن و روان کننده کند گیر کننده بتن.
روان کننده شتاب دهنده هیدراتاسیون (زودگیر کننده بتن)
در مواقعی که به هر دلیل بخواهند قالبها را زودتر باز کنند، از زودگیر کننده بتن استفاده می شود. این افزودنی با افزایش سرعت واکنشهای هیدراتاسیون، فرآیند سفت شدن بتن را تسریع می کند.
بدیهی است در صورت استفاد از این افزودنی، آب دادن به بتن در سه روز اول اهمیت بیشتری خواهد یافت.
کاهش دهنده هیدارتاسیون( کند کننده گیرش بتن)
کندگیرکننده ها، سبب می شوند که بتن روانروی خود را برای مدت بیشتری حفظ کند. مثلا در صورت اجرای بتن ریزی در هوای بسیار گرم، از این افزودنی استفاده می شود تا بتن دیرتر سفت شود و در نتیجه فرصت برای آب دادن و محکم شدن آن وجود داشته باشد.
یکی دیگر از کاربرد کندگیر کننده بتن، وقتی است که فاصله محل تولید بتن (کارخانه بتن) تا محل بتن ریزی زیاد باشد، که در اینصورت نیز از کندگیر کننده ها استفاده می شود.
افزودنی های کاهنده آب بتن
با استفاده از این افزودنی، مقدار آب مورد نیاز در فرآیند تهیه بتن کاهش می یابد و در نتیجه:
1- بتن ماحصل استحکام بیشتری دارد.
2- اسلامپ بتن تازه کمتر می شود.
یکی از کاربردهای این افزودنی ها، استفاده در بتن برای تولید قطعات پیش ساخته بتنی و یا بلوکهای بتنی است.
افزودنی های حباب زا
این مواد باعث تشکیل حباب های بسیار ریز در حجم بتن می شوند. وجود این حبابهای هوا، استحکام بتن را در چرخه های یخ زدگی و یخگشایی مکرر افزایش می دهد. استفاده از افزودنی های حباب زا، پدیده آب انداختن بتن را کاهش می دهد.
ضد یخ بتن
در بتن ریزی در هوای سردتر از 4 درجه سانتیگراد، برای جلوگیری از یخ زدن آب بتن ( و در نتیجه پوک شدن آن) از ضد یخ بتن استفاده می شود. ضد یخ بتن در واقع نوعی تندگیر کننده بتن است که با تسریع واکنشهای هیدراتاسیون و در نتیجه افزایش دمای بتن مانع از یخ زدن آن می شود.
معمولا ضد یخ بتن تا دمای 5 درجه زیر صفر قابل استفاده است و در هوای سردتر از آن معمولا بتن ریزی متوقف می شود.
ضد یخ بتن در دو نوع وجود دارد:
ضد یخ ملات غیر مسلح:
این نوع ضد یخ برای ملات بنایی (که با میلگرد در تماس نیست) مورد استفاده قرار می گیرد.
ضد یخ ملات مسلح:
این نوع ضد یخ برای استفاده در بتن ریزی فونداسیون و ستون (که با میلگرد در تماس است) استفاده می شود و مقاومت میلگردها را در برابر اکسیداسیون افزایش می دهد.
ادامه مطلب
نظرات
ارسال یک نظر